Nalaten: mensen perspectief en veerkracht bieden
Nalaten is een onderwerp waar je niet zo 1-2-3 een beslissing over neemt. Je wil daar de tijd voor nemen om goed over na te kunnen denken.

Misschien laat u uw gedachten gaan over de mensen die u lief heeft en/of belangrijk zijn in uw leven, maar ook zullen ongetwijfeld de waarden van het leven de revue passeren. Wellicht wilt u iets goeds doen voor een ander omdat u het zelf al goed hebt? Of trekt u zich het lot van de allerarmsten in de wereld aan die ook nog eens te maken krijgen met de meest eenzame en verwoestende ziekte lepra?
Loes Nolles (1957) is al heel lang donateur van de Leprastichting en was al een tijdje van plan haar nalatenschap te regelen. Ze is alleenstaand en had net een nieuw huis gekocht. Loes wilde graag eea vastleggen en geregeld hebben met betrekking tot haar vermogen, zeker omdat ze geen partner en/of kinderen heeft. Als je het als alleenstaande namelijk niet regelt en vastlegt in een testament gaat het automatisch naar de familie en dat wilde ze niet, want ze hebben het al zo goed. Ook wil ze graag van betekenis zijn, nu, en als ze er niet meer is. Daarom heeft ze onlangs de Leprastichting in haar testament opgenomen.
Iedereen heeft het hier goed, dus de Leprastichting is een mooie bestemming vooral omdat ik al zo lang donateur ben.
Waarom nalaten aan de Leprastichting?
Loes is ooit opgeleid als microbiologisch analist. In dat vak krijg je te maken met bacteriën en lepra is ook een bacterie. Dat vindt ze super interessant. Ook is ze altijd geïnteresseerd geweest in ontwikkelingswerk en tropische ziekten. Op een dag kwam ze een artikel tegen over wat lepra met mensenlevens doet, hoe mensen verstoten worden en verminkt raken. Dat vond ze zo indrukwekkend dat dat haar altijd is bijgebleven en daarom steunt ze graag de Leprastichting bij het werk wat ze doen.
Als ik er niet meer ben kan ik nog van betekenis zijn.
Wat wil je nalaten?
“Ondanks de hobbels in het leven, is het belangrijk dat je toch altijd de levenslust weer weet te vinden en weer doorgaat. Met die gedachtegang steun ik dus ook goede doelen; hulp bieden aan mensen die het moeilijk hebben in de wereld. Leprapatiënten kun je helpen met hun handicaps en dat ze weer terugkomen in de maatschappij. Je kunt ze perspectief bieden. Als je ziet hoe mensen opkrabbelen is dat fantastisch om te zien. Dat lees ik ook in het donateursmagazine de Klepper. Dan krijgen mensen het met hulp toch voor mekaar weer iets van hun leven te maken, zich te ontwikkelen. Dat is het doel van mijn nalaten. De veerkracht bieden. Dat zetje geven.
Ik hoop dat we lepra de wereld uit krijgen en dat mijn nalatenschap goed gebruikt wordt, effect heeft en er mooie dingen mee gebeuren.
En niet onbelangrijk…, het geeft ook heel veel rust dat ik mijn nalatenschap nu goed geregeld heb.”
Wilt u weten hoe u kunt nalaten aan de Leprastichting? Klik dan hier voor meer informatie op onze website.