Mozambique

Anifa: “Vroeger had ik een vriendinnetje dat vreemde plekken op haar huid had. Achteraf bleek dat ze lepra had. Een aantal jaar later kreeg ik een gek gevoel in mijn buik en wonden op mijn handen en voeten. Mijn lichaam raakte steeds meer aangetast; mijn vingers en tenen gingen krom staan en ik kon op een gegeven moment niet meer zelf koken en water halen. Iets kopen op de markt was een grote vernedering. En toen ik bij de overheid aanklopte voor voedselhulp, werd ik simpelweg uitgelachen en weggestuurd. Niemand wilde iets met me te maken hebben, aldus Anifa, “dat voelde echt heel naar.”

Zelfzorggroep
De pastoor van haar kerk ziet dat het niet goed met haar gaat en vertelt haar over de zelfzorggroep in haar dorp. Ze meldt zich aan en via de coach van de groep wordt ze doorverwezen naar een medisch centrum. Daar krijgt ze na al die jaren eindelijk de diagnose lepra. Anifa: “Ik kreeg direct medicijnen en de wonden verdwenen na een aantal maanden. Nu ben ik genezen, maar omdat de ziekte pas laat bij mij werd ontdekt, ben ik bijna al mijn tenen en vingers verloren.“

Zelfredzaam
Dankzij de zelfzorggroep lukt het haar ook om emotioneel te herstellen en weer zelfredzaam te worden. Ze leert er haar wonden te verzorgen en heeft veel steun aan lotgenoten. Daarnaast kan ze met behulp van een lening van de groep een eigen bedrijfje starten in het verkopen van oplaadkaarten voor mobiele telefoons. “Nu ik weer in mijn eigen onderhoud kan voorzien, voel ik me veel beter en heb ik veel meer zelfvertrouwen”, legt ze uit. Inmiddels heeft ze met de winst haar lening helemaal kunnen afbetalen en zelfs wat geld kunnen sparen.

Ik ben heel dankbaar dat er mensen zijn die zich zorgen maken over het welzijn van mensen met lepra, zoals ik. Dankzij hen en de hulp van de Leprastichting heb ik nu weer een toekomst!” aldus   Anifa.

Schrijf u in voor de e-mailnieuwsbrief en ontvang nieuws en informatie over acties of volg ons op social media.