“Ik ben genezen van lepra en kan weer dromen over mijn toekomst”
Lepra is goed te behandelen als de diagnose op tijd gesteld wordt. Jumiati, een jonge vrouw van 29 jaar uit Sulawesi in Indonesië, kan hier uit eigen ervaring over meepraten. Zij kreeg vier jaar geleden de diagnose lepra en vertelde ons toen hoe dit voor haar was. Inmiddels is ze helemaal genezen en droomt ze weer over haar toekomst. Onlangs zochten we haar opnieuw op en vertelde ze ons hoe het nu met haar gaat.
“Ik ben inmiddels 29 jaar en goed genezen van lepra. Gelukkig heb ik er ook geen blijvende handicaps aan overgehouden. Mijn handen en voeten zijn nog in tact en ook zie je geen vlekken meer in mijn gezicht of op de rest van mijn lichaam.”
“Lepra tast namelijk de huid en zenuwen aan, waardoor je last kunt krijgen van verzwakte spieren in je handen, voeten en oogleden. Je handen en voeten kunnen ook gevoelloos worden en zoals bij mij het geval was kunnen er gevoelloze vlekken ontstaan op de huid.”
Het was een grote schok
“Gelukkig is lepra goed te behandelen als je, er net als ik, op tijd bij bent voor de diagnose. Het begon met allemaal ronde plekken in mijn gezicht. Ik dacht eigenlijk eerst dat het muggenbulten waren, of een allergische reactie. De plekken werden alleen steeds groter en kwamen langzaamaan ook richting mijn ogen. Sommige mensen dachten al dat ik lepra had en adviseerden me naar de dokter te gaan. Toen ben ik toch maar met mijn moeder naar het ziekenhuis gegaan. Na grondig onderzoek, kreeg ik te horen dat het lepra was. Dat had ik niet verwacht, dus het was een grote schok.”
“Ik voelde me toen zo verdrietig en naar en schaamde me bovendien erg. Daarom wilde ik niemand meer zien en sloot mezelf op in mijn kamer om alleen te zijn. Ik was erg bang dat mensen om me heen, zoals mijn vrienden en familie, me zouden mijden en discrimineren. Maar dat gebeurde gelukkig niet. Door goede voorlichting ondersteund door wist mijn omgeving al veel over lepra, waardoor ze niet zo bang waren voor besmetting en werd ik geaccepteerd met mijn ziekte.”
Ik zei dat ik ‘iets’ had
“Ondank de acceptatie van omgeving was het een hele moeilijke tijd. Soms voelde ik me minderwaardig en met weinig vertrouwen als ik naar buiten ging in die tijd. Ik zag er toen slecht uit en mijn hele huid was opgezwollen. Als mensen vroegen naar haar vlekken dan zei ik dat ik een ziekte had en onder behandeling was. Ik zei dan niet wat de ziekte was, maar dat het ‘iets’ was.
De toekomst lacht me tegemoet
“Omdat lepra bij mij snel ontdekt werd, kon ik ook snel beginnen aan mijn behandeling. Een paar dagen na de start van haar medicijnkuur was ik al niet meer besmettelijk. Uiteindelijk moest ik 6 maanden lang, elke dag, medicijnen nemen.
Ik ben ontzettend blij dat ik uiteindelijk weer gezond ben en helemaal genezen van lepra. Ik hoef nu niet meer aan de ziekte te denken en kan weer dromen over haar mijn toekomst.”
Zo gelukkig als ik nu ben, zo voelde ik 4 jaar geleden echt niet.
“Vorig jaar ben ik zelfs getrouwd met de liefde van mijn leven! Ik droomde vroeger altijd van een baan als politieagent, maar daar bleek ik helaas te klein voor te zijn. Inmiddels heb ik wel een diploma gehaald op de business training school in computers. Tot mijn trouwen werkte ik in een winkel, maar ik zou graag op een kantoor willen werken met een computer. Momenteel doet ik het huishoudelijke werk en daar ben ik heel happy mee.”
