“Ik mag gewoon spelen met andere kinderen”

Joana: ‘toen ik meerdere lichtgekleurde vlekken zag, schrok ik enorm. Ik moest gelijk aan mijn buurman denken die ook zulke vlekken had gehad. Later kreeg hij lelijke wonden aan zijn voeten die voor erg veel problemen zorgden. Ik dacht dus echt dat mijn leven over was’, aldus Joana.

Beginstadium
Ze laat de plekken direct aan haar moeder zien die er geen gras over laat groeien en haar gelijk de volgende dag meeneemt naar de lokale gezondheidswerker. Hij vermoedt dat de plekken veroorzaakt worden door lepra en stuurt hen door naar de medische hulppost. Daar aangekomen, blijkt het inderdaad lepra. Gelukkig kunnen ze Joana en haar moeder direct geruststellen. De ziekte is nog in een beginstadium. Als ze de antibioticiakuur goed afrondt, zal ze weer helemaal genezen.

Vervelende ziekte
Joana:’ Ik was erg verdrietig toen ik hoorde dat ik lepra had, het is zo’n vervelende ziekte! Ik schaamde me voor mijn plekken. Soms voelde het alsof ik in brand stond. Ook was ik steeds erg snel moe. Gelukkig hoefde ik van mijn moeder thuis alleen maar lichte klusjes te doen, dat was fijn’. De vader en moeder van Joana helpen haar met het op tijd innemen van de medicijnen. Ook de lokale gezondheidswerker komt regelmatig langs om te checken hoe het met haar gaat en haar te voorzien van een nieuwe voorraad medicijnen. Gelukkig knapt ze snel op en voelt ze zich niet langer zwak en moe. Ook de plekken op haar huid doen al snel minder pijn.

Samen spelen
Joana:’ Ik ben nog steeds wel bang dat ik nog een keer lepra krijg, dus ik check mezelf elke keer als ik me was. Als ik mijn moeder vertel over mijn angst en ik haar vraag of ik wel mag spelen met kinderen die ook vlekken hebben, dan zegt ze dat ik me geen zorgen hoef te maken en dat ik gewoon met hen mag spelen. Net zoals andere kinderen ook met mij speelden toen ik ziek was’.