‘Ik was bang dat ik verstoten zou worden’
‘Ik werkte dag in, dag uit op het land en had weinig aandacht voor mijn gezondheid. Totdat een team van de Leprastichting ontdekte dat de plekken op mijn been een gevolg waren van lepra.
Ik kreeg direct medicijnen, maar mijn been was helaas niet meer te redden. Ik was bang dat ik voor de rest van mijn leven een verschoppeling zou blijven, maar de mensen van de Leprastichting gaven iedereen in ons dorp goede voorlichting.
Iedereen wist dat ik na de behandeling niet meer besmettelijk was en dat lepra geen straf van de goden is, maar een ziekte die door een bacterie veroorzaakt wordt en met medicijnen genezen kan worden.
Ze hebben mij ook geholpen met een microkrediet, zodat ik mijn eigen winkel kon beginnen. Want op het land werken ging natuurlijk niet meer. Ik ben blij dat ik dankzij deze hulp nog steeds een volwaardig lid van de gemeenschap ben.’
