PEP4LEP & PEP4LEP 2.0 onderzoeken de beste interventie om een preventieve behandeling aan te bieden
Contacten van mensen met lepra hebben 60% minder kans om zelf de ziekte te ontwikkelen wanneer zij een eenmalige dosis van het antibioticum rifampicine (ook wel SDR-PEP genoemd) innemen. Met PEP4LEP, en het vervolgproject PEP4LEP 2.0, willen we in Mozambique, Ethiopië en Tanzania onderzoeken hoe we dit medicijn het beste kunnen verstrekken.
Sommige bacteriën vermenigvuldigen zich elke minuut; de leprabacterie deelt zich maar eens in de 2 weken. Dit heeft als gevolg dat het 2 tot 5 jaar duurt voordat de symptomen van lepra zichtbaar worden en een persoon doorheeft dat er iets mis is. Daarnaast vinden zorgverleners het soms moeilijk om de diagnose lepra te stellen. Dit aspect van lepra maakt het erg lastig om de ziekte onder controle te krijgen. Iemand kan de bacterie jarenlang ongemerkt bij zich dragen en verspreiden.
Uit onderzoek is gebleken dat het geven van een eenmalige dosis van het antibioticum rifampicine ervoor zorgt dat contacten van een persoon met lepra bijna 60% minder kans hebben om zelf lepra te ontwikkelen. Met het PEP4LEP & PEP4LEP 2.0 onderzoek willen we vaststellen op welke manier we deze pil het beste kunnen verstrekken: door de gezinsleden van een persoon met lepra het medicijn te geven in een lokale medische kliniek, of door een ‘skin camp’ te organiseren waar dorpsgenoten van een persoon met lepra mogen langskomen om het medicijn te ontvangen. In dit project screenen we de contacten van een lepra patiënt niet alleen op lepra, maar ook op andere huidziekten zoals eczeem, schimmelinfecties of schurft. Voor deze aandoeningen kunnen ze medicijnen, zoals zalf, krijgen of worden doorverwezen naar verdere zorg.
Het PEP4LEP en PEP4LEP 2.0 onderzoek moet uitwijzen welke manier van screenen en preventieve lepramedicatie verstrekken het beste is. Wanneer dit duidelijk is, kan deze werkwijze worden opgenomen in de protocollen van medische organisaties en overheden.
PEP4LEP ging van start in 2018 en eindigde officieel in maart 2024. Het is een samenwerking tussen Nederland, Duitsland, Ethiopië, Mozambique en Tanzania en is tot stand gekomen met behulp van financiering door EDCTP2/EU en Leprosy Research Initiative (LRI).
Aangezien COVID-19 roet in het eten gooide, was er veel vertraging opgelopen in het project en konden belangrijke mijlpalen niet worden gehaald. Gelukkig is er funding verkregen van The Global Health EDCTP3/EU voor een vervolgproject (PEP4LEP 2.0), waardoor lopend onderzoek kan worden afgerond en er ruimte is om een aantal nieuwe onderzoeksvragen te beantwoorden. PEP4LEP 2.0 loopt van april 2024 tot en met September 2026.
