“Door mijn misvormde vinger werd ik gepest en verstoten”
Aatera (20) komt uit een arm gezin van acht personen. Zeven jaar geleden kreeg ze een tintelend gevoel in haar linkerhand. De plaatselijke kliniek gaf haar een behandeling maar het werd steeds erger, haar vinger trok zelfs helemaal krom. Ze werd hiermee enorm gepest en zelfs verstoten. Lees hoe Aatera werd geholpen en zelfs een vakopleiding kon volgen om in het levensonderhoud van haar en haar familie te kunnen voorzien.
Aatera: “In het begin wist ik niet wat ik had, toen het steeds erger werd nam mijn vader me mee naar de plaatselijke kliniek. Ik kreeg een behandeling van zes maanden maar er kwam geen verbetering. Het werd zelfs steeds erger en twee jaar later was mijn vinger helemaal krom.”
Blijven doorzetten
Vanwege haar kromme vinger werd Aatera gepest en gediscrimineerd. Ze kwam in een isolement maar ze was ook een doorzetster en bleef stug naar school gaan en studeren. Helaas moest ze twee jaar later toch met haar schoolopleiding stoppen vanwege de slechte financiële situatie van haar familie. Aatera: ”De Leprastichting organiseerde een zelfzorgkamp bij mij in de buurt. Een gezondheidswerker van de overheid adviseerde mij om mee te doen. Daar vroegen de mensen van de Leprastichting en andere medewerkers mij om naar het ziekenhuis te gaan voor verdere diagnose. Ik had inderdaad lepra. Na twaalf maanden behandeling en deelname aan de zelfzorggroep werd ik steeds sterker. Ik heb alsnog mijn middelbare school afgemaakt en de Leprastichting financierde mijn vakopleiding tot schoonheidsspecialiste. Ik kan nu beter voor mijzelf en mijn familie zorgen.”
* Via zelfzorggroepen ontmoeten leprapatiënten hun lotgenoten. Daar delen ze elkaars ervaringen en leren ze hun wonden verzorgen om erger te voorkomen. Door de gesprekken met lotgenoten en het persoonlijke contact verbetert hun zelfvertrouwen. In 2020 heeft de Leprastichting de sociaaleconomische situatie van ruim 2000 leprapatiënten verbeterd ( zie jaarverslag 2020 )
